Wednesday, October 29, 2008

व्हॅलेनटाई’स डे !!!

आज असच सहज खुप पुर्वी लिहीलेले वाचत होतो आणि हे सापडले... माझं मलाच हसु आले... या बरोबरच बाकी सगळ्या गोष्टी पण एक-एक आठवल्या... शिल्पा इकडे आली आणि नंतर काय... धमालच धमाल.....
-------------------------------------------------------------------------------------------------

आज व्हॅलेनटाई’स डे ...बरीच वर्ष झाली...मी प्रत्येक वेळेस ठरवतो की आता पुरे झालं .. पुढच्या व्हॅलेनटाई’स डे ला मी एकाटाच देवदास सारखा नाही राहाणार...देवदास चे पण बरे होते हो...पारो च्या गम मध्ये त्याच्याकडे निदान चंद्रमुखी तरी होती...इथे तर सगळच उजेड आहे...

शाळेत असताना बरोबर सगळी पोरचं...मुलांची शाळा ना आमची...तेव्हा असलं काही घडणं शक्य पण नव्हतं..कोलेज सुरु झालं ..पण आम्ही मराठी माध्यमात शिकलेली पोरं...पोरगी म्हणलं की त-त-प-प... इंजिनेरींग सुरु होइ पर्यंत वेळ कधी गेली ते कळलच नाही...इंजिनेरींग मध्ये जरा कुठे मुलींकडे बघायला लागलो होतो...पण काय...जवळ जवळ सगळ्याच पोरी आधीच कोणीतरी लांबवल्या होत्या...!!! त्यामुळे आमचा व्हॅलेनटाई’स डे हा केवळ पिवळा गुलाब हातात घेऊन सकाळ ते संध्याकाळ तो कोणाला न देता फ़क्ता विचार करण्यातच जायचा... गाडी कधी रेड रोज कडे वळलीच नाही...मग पुढे काय...
नोकरी लागली पण छोकरी काही मिळाली नाही...!!!

गेले काही दिवस मात्र आयुश्यात एकदम गडबड उडाली आहे... कोणाच्या येण्याने इतका फ़रक पडतो असा मला कधी वाटला नव्हतं...

तीच्या बद्दल जर कोणी मला सांगायला सांगितले तर सांगताच येणार नाही मला...एकदम प्रशांत दामले अठवेल...’एका लग्नाची गोष्ट’ मधला..

"सर, तीचं वर्णन करताना शब्दांचे कसे आपसुख गाणे होते ..!!! "
ती परी....आस्मानीची....
ती परी....आस्मानीची....!!!

डोळे तीचे सळसळती माश्यांची जोडी...
ओठ तीचे रसरसत्या संत्र्याच्या फ़ोडी...
गालावर थरथरते साय दुधाची...
अंगावर चव झरते गोड मधाची...

ठरवलं...आज व्ही.डे. आहे...आज तीला सांगायचं... अगदी सगळं-सगळं सांगायचं...पण..पण काय पण काय....खाली डोका वर पाय...
तोंडातुन शब्दच बाहेर पडत नाहीत ना...मी एकदम नर्व्हस झालो...मनात बेचैनी वाढत होती...खोट-खोटं हसुन मी बेचैनी दाबत गेलो...

लंच साठी सगळे जमले...ती पण आली...माझ्या बाजुलाच बसली...मनात परत म्युझिक सुरु झाला...( ती परी....आस्मानीची....!!! )...
मी शांत-शांत होतो...ती एकदम अचानक, कोणाला ऐकु जाणार नाही अशा आवाजात म्हणाली, " मी या टेबल खाली तुझा हात पकडला तर कोणाला दिसेल का ? "...

मी तीच्याकडे बघतच राहीलो...माझी विकेट या गुगली मुळे कधी ऊडाली मला कळलेच नाही...तीच्या चेहर्यावर तेच सुंदर हास्य...तीचे ते वाक्य म्हणजे माझं व्हॅलेनटाई’स गिफ़्ट होतं...She made my day !!!

तीला गिफ़्ट काय द्याव याचा विचार तर केव्हा पासुन करत होतो...कहीतरी priceless असं तीला द्यायचं होतं...काय फ़क्त तेचं कळत नव्हतं...
आता विचार करत आहे की एक गिफ़्ट ribbon घेऊन येतो...स्वतःच्या भोवती अडकवतो...आणि तीच्या समोर जाऊन उभा राहातो...

आवडेल का तीला ???