कीस्सा त्या दिवसांतला आहे की आम्हा सर्व मित्रांना engineering नंतर पुण्यात नोकरी मिळाली व आम्ही सर्व जण पुण्यात भाड्याने घर घेऊन राहायला लागलो... नविन नोकरी, घरा पासून दुर, सगळे मित्र .. मग काय, काही विचारायलाच नको...मस्त मजा चालु होती... अगदी छान bachelor's life जगत होतो आम्ही सगळे...सहाजीकच प्रत्येक जण हा खुद की मर्जी का मालीक... त्यामुळे घरामध्ये हवं तस रहाणे, हव्या तेथे गोष्टी टाकणे, हवा तसा पसारा करणे यात काही नविन नव्हते... अचानक कोणाच्यातरी बावळट डोक्यात घर स्वछ ठेवण्याची कल्पना आली... "घर" हे "घर" वाटले पाहीजे असे आमच्या घार ( घारपुरे ) चे म्हणणे होते... अचानक घरात कपाटे आली...मग पडदे आले...झाडु व्यवस्थित मारल्या जायला लागला... आणि घार च्या डोक्यात एक प्रश्ण आला ...
" आपण इथे घर म्हणुन राहातो... सर्व गोष्टी घरच्या सारख्या करतो...तर मग आपल्या bathroom मध्ये प्रत्येकाचा वेगळा साबण कशाला ??? "
सगळे जण हैराण झालो...घार काही केल्या ऐकत नव्हता... अथक परीश्रम करुन सर्वांनी मिळुन त्याचे म्हणणे हाणुन पाडले..
शांत आवाजात घार म्हणाला " आता मला कळलं की आपल्या घराला घरपण का येत नाही " :) :) :)
-------------------------------------------------------------------------------------------------
दिवस तेव्हाचे होते जेव्हा mobile हा प्रकार बर्या पैकी नविन होता... incoming call साठी पण पैसे पडायचे...मी honeywell मध्ये होतो त्या वेळेस... अचानक आमच्या आई च्या डोक्यात कुठुन तरी आले की मला mobile पाहीजे... आई ला विचारले की, " अगं कशाला ? तु घरीच असतेस ... landline आहेच...उगाच सांभाळण्याची कटकट होइल..".... पण नाही....
मी आई ला mobile दिला...
त्या नंतर १-२ दिवसां नंतर , दुपारची वेळ होती...मी एका meeting मध्ये होतो... मला एक खुप महत्वाचे presentation द्यायचे होते... आमच्या BU चे head पण meeting मध्ये होते... मी presentation देण्या साठी उभा राहणार तेव्हद्यात माझा mobile vibrate झाला...
" Aai calling... " आणि लगेच call बंद झाला...
आई ने आत्त्ता का call केला ?... काय झालं ??....phone का बंद केला ???
मी पटकन "excuse me" म्हणुन बाहेर आलो आणि desk पर्यंत न जाता लगेच mobile वरुन आई ला call केला... आई ने phone ऊचलला...
" ये ये ये .... तुला काय वाटल ? तुला एकट्यालाच मित्रां बरोबर missed call-missed call खेळता येते ?? मी तुझा call उचलला... "
आता काय बोलणार ?? :) :) :)
-------------------------------------------------------------------------------------------------
माझ्या आई चे एक मामा आहेत... रमेश मामा... आई चे मामा असले तरीही आम्ही सगळे पण त्यांना प्रेमाने रमेश मामाच म्हणतो...
या गोष्टीला पण आता खुप वर्ष झाली... रमेश मामा एकदा hair dye विकत घ्यायला दुकानात शिरले...
रमेश मामा , " hair dye पाहीजे "
दुकानदार , " कोणत्या brand चा पाहीजे ? "
रमेश मामा , " Godrej चा द्या "
दुकानदाराने एक box समोर ठेवला..
रमेश मामा , " हा केव्हद्याला ? "
दुकनदार , " ७५ रुपये"
रमेश मामा , " बाप रे..... म्हणजे गड आला पण सिंव्ह गेला ना ... "
दुकानदार बुचकळ्यात पडला , " म्हणजे ??.... मी समजलो नाही साहेब .. "
रमेश मामा , " अहो.. केस तर काळे झाले...पण डोळे पांढरे झाले ना ... "
:) :) :)
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
hehe sagle kisse awdle! aai cha tar khupch! khup hasle! :)
Sahi ahet sagale kisse.....
zakkas
hmmm..athvatat te divas..pan kay karnar..gele te din gele :)
Sahi hai.....Shardul Don- Ajun jara kisse kadha tumchya potaditun.
Sahi re :)
Chan aathvani ahet.. aankhi houn jau det :)
mast re mitra... carry on....
marathi sahityala ek navin author milala :P
Lol ...refreshing read!so whts next to come??
Hey Shardul......Gharala gharpan ale nasel tyaweles pan ata tujhya saglya kissyanpamdhe aplepan sahi ahe.........
miss call cha kissa jabardast ahe shevatit ti tujhi aai ahe mhana.......
tujhya comment badal dhanyavad..
kisse mastach...
majhi nehmechi flow style sodoon tujhyasarkhi collage style try karavi mhantyey...chalel???
Post a Comment