मला अठवत आहे की पुण्याच्या office मध्ये एखादा फीरंग येतो.. Boss उगाचच meeting बोलावतो..काम तसे १०-१५ min. चे असते पण ३-४ तास असच काहीतरी उकरुन उकरुन काढल्या जाते.. उगाचच खोट-खोट हसायचे.. बरेचदा तर मराठी मध्ये गप्पा..मझ्या तर team मध्ये सगळेच मरठी आहेत.. साहेब पण मराठी.. सर्व काही एकदम बिनधास्त...बिच्चारा फीरंग...उगाचच सगळे हसले की चेहऱ्यावर हसू आणतो.. इकडे तिकडे बघतो .. उगाचच मान हलवतो .. जणु काही त्याला सगळच कळतय ..
आपल्याकडे लय हौस असते की फीरंग आला की त्याला जेवायला घेऊन जायचे .. आपण त्याला TAJ मध्ये घेऊन जातो.. भारी-भारी पदार्थ order करतो..त्याला बिच्याऱ्याला पनीर काय आणि भेंडी काय .. सर्वच सारखे .. छान छान म्हणत तो थोडं फार खातो.. मनात तो अपल्याला कीती शिव्या घालत असेल ???
फीरंग बसलेला असतो .. आपण अगदी बिनधास्त त्याची मजा ऊडावतो .. मनसोक्त .. कारण आपल्याला माहीत असते ना की काहीही बोललो तरी याच्या पप्पा ला पण समजणार नही .. मजा येते ना खुप ???
बरं .. तुम्हाला एक प्रश्न पडला असेल ना की मला हे सगळ आज कसे काय अठवले ?
well ( ऊगाचच feel यावा म्हणुन असे english शब्द वापरावेत म्हणे मधे मधे....अस्सो...)...आता काय सांगु ???
आज मी तो फीरंग आहे .. आणि विश्वास ठेवा आत्ता हे लिहीत असताना बदका सारखे काहीतरी आवाज काढत बोलणारे २०-२५ लोक / प्राणी या round table भोवती बसले आहेत .. आम्ही ४ वेग-वेगल्या company चे लोक एका project बद्दल final discussions ( at client side ) करत आहोत म्हणे .. हो .. "म्हणे" .. कारण हे सगळ Thai भाषेत चालु आहे .. मी आणि माझ्या बरोबरचा माझा सहकारी सोडला तर ईथे कोणालाही english येत नाही..
आत्ताच या मझ्या सहकाऱ्याने मला विचारले की काय लिहीतो आहेस ( तो singapore हुन आला आहे .. त्याला english येते .. नशिब माझे .. ) ?? त्याला सांगितले की महत्वाच्या notes लिहीतो आहे..आता त्याला तरी काय सांगाणार की.. बाबा रे .. मगाशी डोळा लागला होता .. परत डोळा लागण्या पेक्षा या notes लिहीणे बरे नव्हे का ???
आज मला मझ्या office मध्ये येऊन गेलेले सर्व-सर्व फीरंग झाडून अठवत आहेत .. देवा .. मला माफ़ कर ...
Saturday, June 30, 2007
Friday, June 29, 2007
मन
कधी कधी मला माझे स्वतःचेच नवल वाटत्ते...
आजुन माझे मन ... थकत कसे नाही...
आजुन मला राग ... येत कसा नाही ...
मनास विचारतो मझ्या ... अजुन शक्ति बाकी किती ...
वाट निघेल म्हणे ... आज पर्यंत निघत गेली तशी...
आजुन माझे मन ... थकत कसे नाही...
आजुन मला राग ... येत कसा नाही ...
मनास विचारतो मझ्या ... अजुन शक्ति बाकी किती ...
वाट निघेल म्हणे ... आज पर्यंत निघत गेली तशी...
असं नक्की घडावं ... !!!
असं नक्की घडावं ... !!!
मित्रांबरोबर कट्टयावर गप्पा मारत बसावं...
रंगात येऊन मी अगदी भान हरपून बोलावं...
माझ्या बोलण्याचा मझ्या मित्रांनी हसं करावं...
माझं तल्लीन होऊन सांगणं तीला मात्र आवडावं...
सगळ्यां बरोबर हसुन झाल्यावर तीने मानेनेच खुणवावं...
" मस्त बोललास " म्हणंत तीने मझ्या बरोबर निघावं...
असं कधीतरी घडावं .. नक्की घडावं ...
रोजच्या धावपळीत दोघांनीही खूप थकून जावं...
पण एक दिवस वेळ काढुन जेवाणा नंतर भेटावं...
शतपावली करता करता कोपऱ्यापर्यंत जावं...
अचानक तेव्हा मग पावसाच येणं व्हावं...
मी अडोसा शोधुन तीला बोलवावं...
तीने मात्र डोळे मिटुन, हात लांब करुन चिंब व्हावं...
असं कधीतरी घडावं .. नक्की घडावं ...
एका रात्री पार्टीला दोघानीच जावं...
अम्रुतजल पीऊन तीला धुंद नाचताना पहावं...
नंतर त्या फुलाला ऊचलुन तीच्या अपार्टमेंट मध्ये न्यावं लागावं...
त्या झोपलेल्या सुंदर बाहुलीकडे रात्रभर डोळा न लवता पहावं...
असं अनोखं जागरण एकदा तरी नशिबी यावं...
या सारख सुख शोधुन पण नाही हे अनुभवायला मिळावं...
असं कधीतरी घडावं .. नक्की घडावं ...
हे सर्व लिहीताना मनात कोणीतरी असावं...
या सर्व गोष्टींचं एक स्वप्न जागेपणीच पहावं...
स्वप्नात का होईना पण मनासारखा झाल म्हणून खूष व्हावं...
ह्या आनंदात स्वतःला पूर्णपणे झोकून द्यावं...
थोड्या वेळाने मग खडबडून जागं व्हावं..खरं जग बघावं...
कविता पुर्ण झाली म्हणावं..आणि आता कामाला लागावं...
असं कधीतरी घडावं .. नक्की घडावं ...
मित्रांबरोबर कट्टयावर गप्पा मारत बसावं...
रंगात येऊन मी अगदी भान हरपून बोलावं...
माझ्या बोलण्याचा मझ्या मित्रांनी हसं करावं...
माझं तल्लीन होऊन सांगणं तीला मात्र आवडावं...
सगळ्यां बरोबर हसुन झाल्यावर तीने मानेनेच खुणवावं...
" मस्त बोललास " म्हणंत तीने मझ्या बरोबर निघावं...
असं कधीतरी घडावं .. नक्की घडावं ...
रोजच्या धावपळीत दोघांनीही खूप थकून जावं...
पण एक दिवस वेळ काढुन जेवाणा नंतर भेटावं...
शतपावली करता करता कोपऱ्यापर्यंत जावं...
अचानक तेव्हा मग पावसाच येणं व्हावं...
मी अडोसा शोधुन तीला बोलवावं...
तीने मात्र डोळे मिटुन, हात लांब करुन चिंब व्हावं...
असं कधीतरी घडावं .. नक्की घडावं ...
एका रात्री पार्टीला दोघानीच जावं...
अम्रुतजल पीऊन तीला धुंद नाचताना पहावं...
नंतर त्या फुलाला ऊचलुन तीच्या अपार्टमेंट मध्ये न्यावं लागावं...
त्या झोपलेल्या सुंदर बाहुलीकडे रात्रभर डोळा न लवता पहावं...
असं अनोखं जागरण एकदा तरी नशिबी यावं...
या सारख सुख शोधुन पण नाही हे अनुभवायला मिळावं...
असं कधीतरी घडावं .. नक्की घडावं ...
हे सर्व लिहीताना मनात कोणीतरी असावं...
या सर्व गोष्टींचं एक स्वप्न जागेपणीच पहावं...
स्वप्नात का होईना पण मनासारखा झाल म्हणून खूष व्हावं...
ह्या आनंदात स्वतःला पूर्णपणे झोकून द्यावं...
थोड्या वेळाने मग खडबडून जागं व्हावं..खरं जग बघावं...
कविता पुर्ण झाली म्हणावं..आणि आता कामाला लागावं...
असं कधीतरी घडावं .. नक्की घडावं ...
Thursday, June 28, 2007
Here I am...
"आ-तीच्याआआआआआयला..............." ( हे एकादम अशोक सराफ type बरका....)
"लय झाला...आता आपण पण लिहायाचेच " ( Well...आपण म्हणजे मीच...त्याचे काय आहे...मला बाकी तर कोणी आदराने अहो-जाहो म्हणत नाही म्हणुन माझा मीच म्हाणुन घेतो...जुना झाला का हा joke ??? ....अस्सो...)
तसा मी बराच आधी पासून लिहितो...पण असाच...गम्मत म्हणुन...कागद आणि पेन वापरुन...पण हे छोटा / मोठ लिहिण ( अनुस्वार कसा द्यायचा हे आजुन येत नाही माला..पण शिकेन लवकरच...)...आणि ते internet वर upload करणे...म्हणजे blogs लिहिणे हे प्रकार मला तेव्हाडेसे कळत नाहीत...( तसा मी engineer आहे...आणि engineering पण चारच वर्षात केला आहे...)...पण थोडा TB आहे...( Technologically Backward असे म्हणतात म्हणे आज-काल..)
तर...नेमक झाला काय की...माझ नशिब अचानक फळफळला..( अनुस्वार कसा द्यायाचा याआआआआर ...)...आणि company ने मला onsite पाठवल..( बहुतेक team ला तीकडे भारतात काम करायचे असावे...म्हणुन काम न करणारा मी...मला दीले हाकालुन...पानचट होता ना joke ? ).. तर मी बाहेर आलो....
काम बरच आहे...पण सन्ध्याकाळचा बराच वेळ मोकळा मिळतो....मझे US मध्ये असलेले बरेच मित्र काय-काय लिहीतात आणि blogs ची link पाठावतात.. तर हे सगळे वाचता-वाचता मला पण वाटायला लागला की आपण पण इथे लिहावे...आणि...Here I am.....!!!
"लय झाला...आता आपण पण लिहायाचेच " ( Well...आपण म्हणजे मीच...त्याचे काय आहे...मला बाकी तर कोणी आदराने अहो-जाहो म्हणत नाही म्हणुन माझा मीच म्हाणुन घेतो...जुना झाला का हा joke ??? ....अस्सो...)
तसा मी बराच आधी पासून लिहितो...पण असाच...गम्मत म्हणुन...कागद आणि पेन वापरुन...पण हे छोटा / मोठ लिहिण ( अनुस्वार कसा द्यायचा हे आजुन येत नाही माला..पण शिकेन लवकरच...)...आणि ते internet वर upload करणे...म्हणजे blogs लिहिणे हे प्रकार मला तेव्हाडेसे कळत नाहीत...( तसा मी engineer आहे...आणि engineering पण चारच वर्षात केला आहे...)...पण थोडा TB आहे...( Technologically Backward असे म्हणतात म्हणे आज-काल..)
तर...नेमक झाला काय की...माझ नशिब अचानक फळफळला..( अनुस्वार कसा द्यायाचा याआआआआर ...)...आणि company ने मला onsite पाठवल..( बहुतेक team ला तीकडे भारतात काम करायचे असावे...म्हणुन काम न करणारा मी...मला दीले हाकालुन...पानचट होता ना joke ? ).. तर मी बाहेर आलो....
काम बरच आहे...पण सन्ध्याकाळचा बराच वेळ मोकळा मिळतो....मझे US मध्ये असलेले बरेच मित्र काय-काय लिहीतात आणि blogs ची link पाठावतात.. तर हे सगळे वाचता-वाचता मला पण वाटायला लागला की आपण पण इथे लिहावे...आणि...Here I am.....!!!
Subscribe to:
Posts (Atom)