Tuesday, September 8, 2009

हींदी सिनेमा : माझी कारकीर्द

शिरीश कणेकर यांनी सांगीतल्या प्रमाणेच हींदी सिनेमा बघण्याची माझी कारकीर्द "प्रदिर्घ" आहे...गेल्या २-३ वर्षां मध्ये तर कोणताही हींदी सिनेमा relase झाला आणि मी तो पाहीला नाही असे होणार नाही .. ( विश्वास ठेवा, ही अतिशयोक्ती नाही .. ) .. प्रत्येक weekend ला एक असा माझा score आहे... (या माझ्या कामगिरी बद्दल खर तर Bombay Talkies Jade Cinema Singapore यांच्या वतीने माझा जाहीर सत्कारच व्हायला हवा ... अस्सो ).... पण एक माणुस मला sollid completetion देत आहे.. and is one and only one ... ’रॉनी स्क्रूवाला’... एका weekend ला एक या rate ने मी तर फक्त सिनेमा बघतो...पण हा तर एका weekend ला एक या rate ने सिनेमा produce करतो... अरे काय ??? असे कोणते आणि कीती स्क्रु याने विकले आहेत की याच्याकडे इतका पैसा आहे ?.. अस्सो....तो भाग वेगळा....

मी समीक्षक ( ’critic' हा शब्द वापरायला जास्त छान वाटत ना ? :) ) नाही... पण जर हिमेश रेशमिया स्वत:ला हीरो म्हणवुन घेतो तर जगात कोणी कोणालाही काहीही म्हणु शकते असे मी जाहीर करतो. ...हिंदी सिनेमा बघताना माझ्या अपेक्षा पण फ़ार माफक असतात हो..तुषार कपूर कसा आपण एका तरी सिनेमा मध्ये हीरो म्हणुन hit होऊ य़ा भावनेने अभिनय (?) करतो... अगदी तसेच जरा तरी मनोरंजन होइल या भावनेने मी सिनेमा बघतो...परंतु सानिया मिर्झा कशी प्रत्येक grandslam मधुन हात हलवत परत येते ना, तसाच मी प्रत्येक वेळेस निराश होउन परततो... ( सानिया मिर्झा वरुन आठवले की कोणीतरी दीया मिर्झा नावाच्या ताई पण या line मध्ये कधितरी आल्या होत्या ना ? त्याना आता किती पोरं-बाळं ... अस्सो ... ) पण माझ्या आणि सानिया मध्ये पण साम्य आहे बर का.... तीला असे वाटते की पुढच्या grandslam मध्ये तीला नक्की better perform करायला जमेल आणि मला असे वाटते की पुढच्या weekend ला मला नक्की better performance बघायला मिळेल....

मागच्या एक-दीड महीन्याचा आढावा घेतला ना तर न्यु यॉर्क, कंबक्त इश्क, लव आज तक, कमीने.... कमीने ... कमीने ????.... अरे, हे काय नाव आहे ? आधी मला वाटले की मराठी सिनेमा आहे आणि Swine flu ची परीस्थिती लक्षात घेउन एका भाऊक producer ने देवाला साकडे घातले आहे की देवा नारायणा जरा ’कमी ने ’...( sorry...sorry.... पण अहो, असले सिनेमा पाहील्यावर विनोदाची पातळी पण अशीच होणार हो... )... बर... धर्मेन्द्र चा या सिनेमाशी अर्था-अर्थी संबंध नाही ( म्हणजे त्याचे पैसे यात गुंतले नाहीत ).... review मध्ये ४ स्टार , त्यामुळे माझ्या अपेक्षा आधिच खुप वाढल्या होत्या पण माझी अवस्था अगदी तशी झाली जशी निवडनुक निकाला नंतर BJP ची झाली होती...

परवा तर हाइट झाली ... " आगे से राईट "......पुर्ण सिनेमा संपला तरीही मला सिनेमा अणि त्याचे नाव यातला संबंध कळलाच नाही.....श्रेयस बद्दल आपण नंतर बोलुयात.. ( शेवटी एका मराठी माणसानेच दुसर्या मराठी माणसाला पाठीशी घालायचे.... :) ) ...बहुदा ते एक कोडे असावे की ’ ओळखा पाहु, असे नाव का ठेवले ते ’.... म्हणजे मग माणसाने विचार करुन-करुन करुन-करुन करुन-करुन त्याच्या बुद्धीला चढलेला गंज जरा तरी उतरेल....

तुम्हाला असे वाटत आहे का की मी वैतागलो आहे ? ... तसे असेल तर आत्ताच सांगतो की जो माणुस ’द्रोणा’ पाहील्या नंतर सुद्धा पुन्हा हींदी सिनेमा बघु शकतो त्यात खरा संयम आहे... त्यात परत ’सावरीया’ आणि ’ओम शांति ओम’ असे दोन सिनेम ६ ते ९ आणि ९ ते १२ असे सलग पाहण्याच्या कमगिरीची नोंद माझ्या नावावर आहे....’आजा नच ले’ हा सिनेमा काही अपरीहार्य कारणामुळे ( याला लोकाग्रह असे म्हणु शकतो ) ३ वेळेस पाहण्याचा पराक्रम मी केलेला आहे...तेव्हा...असल्या क्शुल्लक गोष्टींमुळे डगमगणारा मी नव्हे.....माझ्या शौर्याचा अंदाज तुम्हाला आला असेलच म्हणुन सांगतो की Bollywood वर माझा खूप जास्त विश्वास आहे....अगदी तसा जसा भारतीय क्रिकेट मंडळाचा पार्थीव पटेल वर ...

त्यामुळे मी आता नव्या दमाने weekend ची वाट पाहात आहे.... या week मध्ये प्रदर्शीत होत आहे ’Three Love Lies Betrayal' .... !!!

Thursday, April 23, 2009

माझे लिखाण !!!

बरेच दिवस झाले... ’काहितरी लिहायचे आहे... लिहायचे आहे ’ अरे केवळ म्हणत होतो... मुहुर्त काही लागत नव्हता ... पण खरी गोष्ट अशी आहे की काही सुचतच नव्हते...असे काही न सुचल्यामुळे जर खुप दिवसात काही लिहिले गेले नाही आणि कोणी त्या बद्द्ल विचारले तर मी सांगतो.. " अमिर खान कसा वर्षातुन फ़क्त २ सिनेमा करतो, तसा मी २ महिन्यातुन फ़क्त १ blog लिहीतो...हे हे हे "....चला... शार्दुल साहेब, लोकांनी फ़टके मारण्या आधी टिंग्या मारणे पुरे करा.... :) :) :)

आता काय सांगु माझी व्यथा... खुप वेळेस कागद-पेन घेउन बसतो... काहीतरी खरडतो...कसं-बसं एक पान पुर्ण करतो... नंतर वाचतो तर माझी मलाच लाज वाटते...अरेरेरेरेरेरे....मीच ते फाडुन टकतो...पाचवीतली कविता आठवतो... ’नन्ही चिंटी जब दाना लेकर चढती है... चढती दिवारपे सौ बार फ़िसलती है ’ .... मुंगी पासुन पुन्हा inspire होतो ( वा वा... ) ...पुन्हा एकदा कागद घेतो...पुन्हा फडुन टाकतो... :( ...मला काहीच सुचत नाही हो... बाहेर मात्र सर्वांना ताठ मानेने सांगतो " मी माझे सर्व लिखाण publish करत नाही...मी फक्त स्वत: साठी लिहितो.. " हे हे हे....( वाह रे मेरे proposal के शेर... what a compliance ) ... :) :) :)

आज काल मी recession चे कारण पुढे करतो... ( this is too much ... )....." अरे बाबा... भल्या-भल्या company ने projects hold वर टाकले आहेत...तेव्हा माझ्या सारख्या छोट्या माणसाची काय कथा ... " हे हे हे..... समोरच्याला पण माझ्या मेंदु मधले recession कळले असावे...तो पुढे काही विचारतच नाही.... नाईलाज आहे हो... काही सुचतच नाही....

आधुन-मधुन मी ’ग्यान’ वाटतो....मी सांगतो " असं जमत नाही...लिखाण म्हाणजे काही printer नाही... तो कसा ’print’ म्हणले की गुमाने print करतो...पण...’ लिहा’ ही command मला माझ्या menu / file मध्ये सापडतच नाही..." :)

परवा एक मित्र म्हणाला .." बोल बच्चन कमी कर...तुझ्या बुद्धीला गंज चढला आहे...इतक्या गोष्टी आजु-बाजुला बघतोस...मग काय विषय नाही लिहयला ? " ... माझा मित्र विसरला की मी sales मध्ये काम करतो...." अरे राजा... नुसता विषय पुरतो का ?... mood पण काही गोष्ट असते... पिसे असली तरी मोर उगाच पिसारा फुलवुन नाचतो का ?.... त्यासाठी पाऊस पडावा लागतो...मोर खुश व्हावा लगतो..." मित्र मला थांबवुन म्हणाला "पुरे.... जमलं तर लिही...नाही तर राहीले ... " हे हे हे... :) :) :) ..... पण खरच मला काही सुचत नाही हो...

कधी कधी मी सांगतो..." मी फक्त quality stuff लिहितो " ...( म्हणजे बाकी लोक काय खराब quality चे लिहीतात का ? ) ... हे म्हणजे अगदी VVS Laxman ने " मी फक्त test cricket खेळतो " असं सांगण्या सारखे झाले... :) :)..... अंदर की बात ये है की लक्ष्मणला कोणी ODI मध्ये घेत नाही आणि मला काही blog लिहायला सुचत नाही....

स्वत:ला मात्र मी साहेबांचा आदर्श घालुन दिला आहे... ( नाव घेत नाही....आपण सुद्न्य आहातच...)... किती अपयशे आली...पण...वर्षो-न-वर्षे नेटाने त्यांनी खुर्चीचा प्रयत्न चालु ठेवला आहे...मी पण कितीही काही झाले तरीही blog लिहिण्याचा मझा प्रयत्न चालु थेवणारच..... साहेब मत (vote) मागतात.. मी पण मत (comment) मागतो ... कसे ???.....:) :) :)

Wednesday, January 28, 2009

Mazi Doordrushti !!!

काल रात्री झोपायला जरा उशिर झाला...( हे काय सांगतोय मी ??? ... रोज रात्री laptop वर एक नाटक किंवा सिनेमा अस गणित असल्यावर ऊशिर तर होणारच ना... ) .. तर सांगायचा मुद्दा काय की यामुळे उठायला पण जरा ऊशिरच झाला... जरा म्हणजे...साडे नऊ वाजले...

" अरे बा.ss.प रे...बोंबला...".अस म्हणत उठलो...पटापट पटापट आवरुन सव्वा दहा ला touch...साहेब लोकांना / ओळखीच्यांना दिसणार नाही असे दरवाजे वापरुन माझ्या जागेवर येउन बसलो...कानोसा घेतला..सर्वत्र शांतता... हुश्श म्हणुन laptop सुरु केला...mail check करुन झाले...एक तासाभराने लक्षात आले की दीड-दोन तास मी office मध्ये नव्हतो आणि कोणाला काही कळलेच नाही...कोणाला काही फ़रक पण पडला नाही...

आई शप्पथ ...मी पुर्ण दिवस जरी office ला नसतो आलो तर.. :) :) :)... तरी.... कोणाला काही कळले पण नसते... :) :) :).... माझा boss ??? मुळातच sales च्या लोकांना हा फ़ायदा...माझा boss हा फ़क्त अमावस्या / पौर्णिमा किंवा दसरा/दिवाळी असाच दर्शन देतो... ( singapore मध्ये असल्यामुळे दसरा/दिवाळी च्या ऐवजी chinese new year / हरीराया असे म्हणावे लागेल :) )... दुपारी तीन नंतर माझ्या boss ला office मध्ये दाखवा आणि १०००$ मिळवा असे मी जाहीर केले असते हो...पण त्याच्या साठी १०००$... ???... जाऊ दे....

माझ्या मनात विचार आला... तसाही माझा साहेब माझ्याशी email किंवा phone वर बोलतो... मग...मी कशाला झक मारायला office मध्ये येत आहे ??? घर तसेही office पासून ५ मिन च्या आंतरावर आहे...अचानक meeting जरी बोलावली तरी "आलो sss०००००००" असं म्हणत ५ मिन मध्ये पोहोचता येइल...
" छे .... ऊगाच एक वर्ष वाया घालवलं " ( हे अगदी प्रशांत दामले style )... :) :) :)

आता मात्र नको ते डोके चालायला लागले आहे....
नाही..नाही...... फ़रक तर पडला पाहीजे...
मी १० मिन जरी नसलो तरी फ़रक पडला पाहीजे...
काम नसेल तर ऊगाच meeting call करुन २-४ तास तोंडाची वाफ़ दवडलीच पाहीजे...
बाकी काही issue नसतील तर quality / improvement चे issue करुन आपला झेंडा फ़डकवलाच पाहीजे...
काहीच नाही झाला तर निदान time management / discipline यावर तर भाषण ठोकलच पाहीजे...
नाही तर काय....

अहो...recession आहे सध्या...
गुलाबी पावती मिळण्यापेक्षा हे वरचे केव्हाही चांगले नाही का ?
अहो..कोणाचा काय भरोसा... काहीच नाही केले म्हणुन मानाचा नारळ आपल्यालाच मिळायचा...

डोळ्यां समोर एकदम ’ हम है राही प्यार के ’ मधला अमिर खान आला ... गाणं पण कोणतं तर...
" हम हुवे बरबाद ..अब तो.. हम हुवे बरबाद..
तुम रहो आबाद... अब तो..तुम रहो आबाद "

आई ला..... आपले असे झाले तर ???
आता आज दुपारी मला रोज येते तशी office मधली झोप काही येणार नाही..... !!!